O jak Odgadnięta przyszłość
"Steve Jobs"
Film „Steve Jobs” rozpoczyna się od prezentacji archiwalnego wywiadu z 1974 roku z Arthurem C. Clarkiem, amerykańskim pisarzem SF, w którym w odpowiedzi na pytanie redaktora telewizji australijskiej o wizję komputerów w 2001 roku przedstawił swoją prognozę. Opisał (w skrócie), że "wymiary komputera zostaną zminimalizowane do rozmiarów zapewniających jego dostępność w każdym domu, komputer zapewni dostęp do informacji bankowych, czy też rezerwacji biletów, a przedsiębiorcy uzyskają możliwość pracy z dowolnego miejsca na Ziemi". Tak też się stało. Przywołany film jest z 2015 roku, więc twórcy kręcąc film znali już dzisiejszą rzeczywistość i nie stanowi to ich przewidywań, ale z uwagi na celność wizji pisarza, warto ją tu przywołać.
Steve Jobs, 2015, reżyseria Danny Boyle
2001: Odyseja kosmiczna
Kolejny przykład zaskakująco trafnego przewidywania też wiąże się z Clarkiem, tym razem jako autorem pomysłu, do którego z Kubrickiem napisali scenariusz filmu „2001: Odyseja kosmiczna”. Trwa pierwsza misja człowieka na Jowisza, statek pilotują 2 członkowie załogi: dr David Bowman (Keir Dullea) i dr Frank Poole (Gary Lockwood). Pozostali członkowie ekipy badawczej pozostają w hibernacji. W trakcie jednego z posiłków panowie Bowman i Poole oglądają wiadomości na… tabletach. To znaczy urządzenia, na których obserwują wywiad (na marginesie dotyczący prowadzonej przez nich misji), bliźniaczo przypominają dzisiejsze tablety. Nazwa urządzenia zdaje się w filmie nie pada, ale wiadomo z innych źródeł, że Kubrick urządzenie nazwał Newspadem.
2001: Odyseja kosmiczna, 1968, reżyseria Stanley Kubrick
Powrót do przyszłości II
W innej wizji świata przyszłości, przedstawionej w drugim odcinku serii „Powrót do przyszłości”, główny bohater, Marty McFly (Michael J. Fox) odbiera w domu połączenie na swój (płaski!) telewizor. Odbywa dwie służbowe rozmowy, czyli twórcy filmu przypuszczalnie przewidzieli pracę hybrydową i uznali wideokonferencję za standardowy element pracy przyszłości. Co ciekawe na ekranie w trakcie rozmowy wyświetlane są informacje osobiste o rozmówcy, które dziś chroniłoby RODO.
Powrót do przyszłości II, 1989, reżyseria Robert Zemeckis
P jak Polskie kino
W tym przeglądzie kilka filmów polskich już się pojawiło. Ale są jeszcze inne pozycje filmowe wpisujące się w przewodnią tematykę.
"Dekalog I"
W filmie „Dekalog I” Krzysztof (Henryk Baranowski), wykładowca akademicki, dostrzega i przewiduje szersze zastosowanie komputerów ponad typowe wykorzystanie ich jako „maszyn matematycznych”. Na swoim wykładzie mówi: „Ja uważam, że odpowiednio zaprogramowany komputer, może posiadać własny gust, preferencje estetyczne, indywidualność.” Swoją fascynacją możliwościami komputerów dzieli się na co dzień z wychowywanym samotnie synem, Pawłem (Wojciech Klata). Film ilustruje pierwsze z przykazań, konfrontując losową rzeczywistość z zaufaniem Krzysztofa do „wyliczeń i pomiarów”.
Dekalog I, 1988, reżyseria Krzysztof Kieślowski
"Haker"
Nastoletnich (choć już starszych niż młodszych) hakerów w filmie „Haker” jest dwóch: Marcin (Bartosz Obuchowicz) i Turbo (Piotr Miazga). Marcin nie ma tak komfortowej sytuacji materialnej jak Turbo, ale ma wyjątkowe umiejętności w dziedzinie komputerów. Turbo ma za to fantazję i wizje dalszego polepszania swojej sytuacji. Jest i dziewczyna – Laura (Katarzyna Smutniak), która korzysta z pomocy chłopaków przy zdawaniu matury, dzięki czemu Turbo zalicza odlotową imprezę (która mogła być inspiracją dla twórców „Kac Vegas” 😊). Kolejnym pomysłem Turbo jest „akcja hakerska” do której przekonuje Marcina, co wpędza chłopaków w nie lada kłopoty.
Haker, 2002, reżyseria Janusz Zaorski
Q jak Q
Q to pseudonim szefa działu B+R brytyjskiego wywiadu i drugoplanowa postać w serii filmów z Jamesem Bondem. W każdym odcinku wyposaża 007 w techniczne gadżety mające umożliwić najeżoną przeszkodami misję głównego bohatera. Pomysły Q nie powielają się w kolejnych odcinkach, co czyni go postacią wyjątkowo kreatywną, nie wspominając o jego wyjątkowej trafności doboru gadżetów do każdej misji, w których zawsze znajdują zastosowanie 😉.
"Skyfall"
Jak wiadomo, najnowsza seria filmów z Bondem uczyniła z Q najwyższej klasy specjalistę komputerowego (znak czasów), co naturalnie daje mu miejsce w tym przeglądzie. W odcinku Skyfall Q staje się praktycznie równorzędną postacią z Bondem, bo zaatakowana zostaje sieć komputerowa MI6, którą opiekuje się Q.
Skyfall, 2012, Sam Mendes
"Śmierć nadejdzie jutro"
Gadżetami Q nie interesuje się wyłącznie Bond (i zapewne inni agenci MI6), ale również… Moneypenny. W odcinku „Śmierć nadejdzie jutro” zestaw wykorzystujący wirtualną rzeczywistość do szkoleń agentów umożliwia Moneypenny (Samantha Bond), realizację wieloletniej fantazji, którą jest (oczywiście 😊)… namiętny pocałunek z Bondem.
Śmierć nadejdzie jutro, 2002, reżyseria Lee Tamahori
"Tylko dla twoich oczu"
W odcinku „Tylko dla Twoich oczu” z 1981 roku Q wykorzystuje „identigraph”, czyli komputer przeznaczony do identyfikacji osoby w bazie danych na podstawie portretu pamięciowego. W scenie w filmie portret pomaga tworzyć Bond (Roger Moore) z pomocą komputera stojącego (między innymi z uwagi na rozmiary) w specjalnym pomieszczeniu, a komputer zręcznie obsługuje sam Q (Desmond Llewelyn) wykorzystując terminal znakowy.
Tylko dla twoich oczu, 1981, reżyseria John Glen
R jak Rzeczywistość wirtualna
O ciekawych zastosowaniach rzeczywistości wirtualnej można poczytać w Internecie. Na przykład są aplikacje do ćwiczenia wystąpień publicznych. Są też do ćwiczenia się w ratowaniu kotków z dziwnych miejsc. Ale my o filmach.
"Świat na drucie"
Przed Matrixem był film „Świat na drucie”. W Instytucie Cybernetyki i Studiów nad Przyszłością jest rozwijana komputerowa symulacja rzeczywistości o nazwie Simulacron, w której „jednostki tożsamości” oznaczają emulacje ludzi. Symulacja ma dać obraz świata w perspektywie roku 2000. Instytut jest finansowany przez rząd, ale sektor komercyjny, konkretnie branża stalowa, widzi w wynikach symulacji duże korzyści dla siebie. Po niepokojącym zachowaniu w trakcie wizyty sekretarza stanu w Instytucie, umiera w niejasnych okolicznościach dyrektor techniczny projektu, profesor Vollmer (Adrian Hoven). Na jego miejsce zostaje mianowany dr Fred Stiller (Klaus Löwitsch). Już na pierwszym przyjęciu firmowym po objęciu przez niego stanowiska dzieje się coś dziwnego – niemal na jego oczach „znika” jeden z kluczowych dyrektorów programu. Próba wyjaśnienia tego zdarzenia przez Stillera powoduje narastanie kolejnych pytań, a szukanie odpowiedzi przeradza się w obsesję. Do czego doprowadzą kolejne odkrycia Stillera, który zaczyna być przez otoczenie postrzegany jak szaleniec?
Świat na drucie, 1973, reżyseria Rainer Werner Fassbinder
"W sieci"
W praktyce tworzenie rzeczywistości wirtualnej natrafia na prozaiczne problemy techniczne. Kluczowym problemem Toma Sandersa (Michael Douglas), szefa działu rozwoju w firmie komputerowej, jest powolny odczyt danych z napędów CD-ROM. Ta cecha dyskwalifikuje cały projekt z planowanego debiutu rynkowego, bo urządzenie ma być podstawą nowego systemu rzeczywistości wirtualnej. Prezentowaną w filmie „W sieci” demonstrację rzeczywistości wirtualnej trudno byłoby wziąć za „realną”, ale takie były początki. Do tego Tom musi się zmierzyć z intrygą, wywołaną przez nowozatrudnioną szefową Toma, Meredith (Demi Moore), w której stawką jest (ale nie tylko) pomyślna fuzja z inną firmą branży.
W sieci, 1994, reżyseria Barry Levinson
"Johnny English: Nokaut"
Johnny English (Rowan Atkinson), agent MI7, dostaje od losu niespotykaną szansę – po ujawnieniu tożsamości pozostałych agentów pozostaje jedynym jeszcze sprawnym funkcjonariuszem w służbie Wielkiej Brytanii. Otrzymuje zadanie odszukania sprawcy tego kompromitującego służby blamażu. Mimo, że jest szpiegiem w stanie spoczynku, podejmuje wyzwanie i rusza do akcji z pomocą Bougha (Ben Miller). Wiekowy Johnny od razu wpada na pomysł zaskoczenia przeciwnika, który stał się „wyspecjalizowanym celem cyfrowym”, rezygnacją ze stosowania nowoczesnych urządzeń elektronicznych. Kulminacyjnym (chociaż nie finałowym) momentem filmu jest przygotowanie Johnny'ego do przeprowadzenia akcji w domu domniemanego złoczyńcy z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości. Jak poradzi sobie turbofajtłapowaty Jaś Fasola, pardon, Johnny English z najnowszą technologią?
Johnny English: Nokaut, 2018, reżyseria David Kerr
S jak Sztuczna inteligencja
Sztuczna inteligencja, dzięki ChatGPT, to dziś gorący temat.
"2001: Odyseja kosmiczna"
W filmie „2001: Odyseja kosmiczna” HAL 9000 jest pokładowym komputerem, sterującym załogową misją statku kosmicznego na Jowisza. Pierwszą niepokojącą oznaką zachowania HAL-a w trakcie trwającej misji jest wysłanie jednego z członków załogi na zewnątrz statku do nieistniejącej awarii. Kolejne wydarzenia doprowadzają do ujawnienia przez HAL-a jego zamierzeń, mianowicie uznaje on załogę za zagrożenie dla własnej egzystencji. Raport o nietypowym zachowaniu komputera, wysłany na Ziemię spotyka się z odpowiedzią, że kopia HAL-a znajdująca się na Ziemi zachowuje się „normalnie”. Załoga musi zatem poradzić sobie z sytuacją samodzielnie.
2001: Odyseja kosmiczna, 1968, reżyseria Stanley Kubrick
"Eagle Eye"
W filmie „Eagle Eye” główny bohater, Jerry Shaw (Shia LaBeouf), całkowicie dla siebie niespodziewanie, staje się celem, a właściwie narzędziem ukrytego planu sztucznej inteligencji. Ta bardzo kreatywnie, wręcz wyjątkowo, posługuje się dostępną w otoczeniu bohatera technologią do wymuszania posłuszeństwa Jerry’ego w wykonywaniu zlecanych mu zadań. Rzecz jasna sztuczna inteligencja realizuje swoją misję, a ostanie zadanie Jerry’ego ma być ukończone w ośrodku badawczym, gdzie jest ona fizycznie zlokalizowana.
Eagle Eye, 2008, reżyseria D.J. Caruso
T jak Tożsamość
„Tożsamość” wg Słownika Języka Polskiego PWN to «fakty, cechy, dane personalne pozwalające zidentyfikować jakąś osobę». Czyli w tożsamość ma stanowić jednoznaczny identyfikator danej osoby.
"System"
Jak jest z tożsamością w erze cyfrowej? „Cały nasz świat siedzi w komputerze. Wszystko w nim jest. (…) Każdy ma swój elektroniczny cień, który aż się prosi, żeby ktoś w nim namieszał.” Te słowa wypowiada Angela Bennett (Sandra Bullock) w filmie „System”. W cyfrowym świecie przypisanie czy zmiana cech lub faktów, są dostępne na naciśnięcie klawisza, czego wyjątkowo boleśnie doświadcza bohaterka filmu.
System, 1995, reżyseria Irwin Winkler
"Północ, północny zachód"
A czy można było w czasach przed nastaniem ery komputerów wykreować tożsamość bez fizycznej osoby? I to przekonująco? Udaną próbę prezentuje film „Północ, północny zachód”. Fałszywa tożsamość otrzymała nazwisko Georga Kaplana, a do jej uwiarygodnienia wykorzystywano między innymi udawane pobyty w kolejnych hotelach. Możliwość taką zapewnił między innymi… telefon, który zapewnił rejestrowanie Kaplana w hotelach i wydawanie „z pokoju” jego dyspozycji. Przez zbieg okoliczności fałszywa tożsamość otrzymała w pewnym momencie fizyczną postać osoby Rogera Thornhilla (Cary Grant). Niefortunnych konsekwencji tej pomyłki Thornhill będzie doświadczał do ostatnich minut filmu (jak to u Hitchcocka).
Północ, północny zachód, 1959, reżyseria Alfred Hitchcock
" Mission: Impossible - Rogue Nation"
Tożsamość to unikalna cecha lub cechy. Podszycie się pod czyjąś tożsamość to nieodłączny element każdego filmu z serii Mission Impossible (jak wiadomo, głównego bohatera filmu od 27! lat odtwarza Tom Cruise). Ogranym, ale zawsze sprawdzającym się sposobem jest „przywdzianie” czyjejś twarzy i osiągnięcie celu kolejnej misji. Co Ethan Hunt z ekipą uznali jako cechę nie do podrobienia? Sposób chodu! Cyfrowa analiza wykonanych kilku kroków jednoznacznie identyfikuje osobę, do której ów „chód” należy. Pokonanie tej przeszkody, jak się możemy przekonać w części 5 serii, niemal uśmierciło Ethana.
Mission: Impossible - Rogue Nation, 2015, reżyseria Christopher McQuarrie
O stronie
Strona prezentuje autorski przegląd filmów zgrupowanych tematycznie.
Tematykę, która stanowi łącznik pomiędzy fabułami, prezentujemy na stronie głównej.
Social Media
Ważne informacje
Strona w budowie.
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.